در این دفتر، اشعار علما و بزرگان حوزوی غیر معاصر منتشر شده است
ای نام تو زینت زبانهاحمد تو طراز داستانهاتا دام گشاد، چین زلفتافتاد خراب، آشیان‌ها
مناجات اولای خرد از حلقه به گوشان توخُلق خوش از عطرفروشان تو!ای ز تو این گوی گربیان چرخگوی شده پیش تو چوگان چرخ!
هستیم خسته، مرهم لطفی، ترحّمی!گشتیم سرمه، گوشه‌ی چشم، عنایتی!با خویش، ما حساب به وصل تو میکنیمپیش تو بگذرد اگر از ما حکایتی
یارب ز چرک مال جهان، بخش نفرتمزآلایش تعلّق آن ده طهارتماز دست رفت پای، بده دست و پای سعیتن گشت هم چو سرمه، بده چشم عبرتم
ای نام دل گشای تو عنوان کارهاخاک درِ تو آب رخ اعتبارهاخورشید و مه، دو قطره ز باران فیض تومدّی ز جنبش قلمت روزگارها
می‌شناسم خالقی را کاوست هستاین دگرها نیستند و اوست هستآن خداوندی که قیوم است و حیآن که پاکی وقف شد بر ذات وی
هر شام و سحر ملائک علیینآیند به طرف حرم خلد برینمقراض به احتیاط زن، ای خادمترسم بِبُری، شهپر جبریل امین
الهی الهی، به حق پیمبرالهی الهی، به ساقی کوثرالهی الهی، به صدق خدیجهالهی الهی، به زهرای اطهر
ثنا ایزدی را که از نور پاکشراب روان ریخت در جام خاکشفق، دوری از ساغر مشفقشفلک، دودی از مجمر قدرتش
یک یک هنرم بین و گنه دَه دَه بخشجرم منِ خسته، حَسْبَةً لِلَّه بخش از باد فنا، آتش کین برمَفروزما را به سرِ خاک رسول اللَّه بخش
چاره ندارم مگر سوی تو رو آورمزآن که نباشد مرا، جز تو خدای دگردرد فراقت گرفت، از دل من صبر و تابغیر وصالت مرا، نیست دوای دگر
ای غم عشقت به جان جاهل و داناوی خم زلف تو دام مؤمن و ترسامدحت قدرت یکی ز عاقل و مجنونفکرت ذاتت یکی ز جاهل و دانا
سینه‌ی تنگم مجال آه نداردجان به هوای لب است و راه نداردگوشهی چشمی به سوی گوشه نشین کنزآن که جز این گوشه کس پناه ندارد
ای پادشه مملکت هر دو جهانمقهور تو هر مطیع و هر نافرماناز مرحمت و عفوِ تو در این عالمپیداست که عادت تو باشد احسان
ای نام تو سردفتر دیباچه ی دیوانوی حمد تو شیرازه‌ی مجموعه‌ی عنواناز نام تو بر چرخ چَمَد عیسی مریموز حمد تو بر رود رَوَد موسی عمران
صیقلی شد چو ز انوار رُخت، سینه‌ی ماعکس رخسار تو افتاد در آیینه‌ی ماسرّ دیباچه‌ی هستی شنو از ما که بُوَدلوح محفوظ حقایق به جهان سینه‌ی ما
ای که از یک جلوه پیدا هر دو عالم کردهایپس دو عالم را نهان در عین آدم کردهایبر سر آدم نهاده «تاج کرَّمنا» ز لطفبر سریر سلطنت او را مکرّم کرده‌ای
ای ماحی سیّئات، ما رابنمای ره نجات، ما رابنمای عیان جمال رویتزآیینهی ممکنات، ما را
پیش او که خواهد برد شرح زاری ما را؟کآن قرار دل داند بی قراری ما راما که از غم عشقش جان ودل ز کف دادیم بعد از این که خواهد کرد غمگساری ما را؟
ای نام تو کلید فتوحات جان ما وی یاد تو توان تن ناتوان مارازت چو جان نهفته به دل داشتم همیعشقت فکند پرده ز راز نهان ما
تا کی ز غمت ناله و فریاد توان کرد؟زافتاده به کنج قفسی، یاد توان کردآغوش و کنار از تو نداریم توقّعاز نیم نگاهی دل ما، شاد توان کرد
الهی بر دلم ابواب تسلیم و رضا بگشابه روی ما، دری از رحمت بی‌منتها بگشارهی ما را به سوی کعبه‌ی صدق و صفا بنمادری ما را به صوب گلشن فقر و فنا بگشا