سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
خرد چیره بر آرزو داشتم
جهان را به کم مایه بگذاشتم
منش چون گرایید زی رنگ و بوی
لگام تکاورْش برکاشتم
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
گر تماشاگاه تو جز کاخ و باغ و گاه نیست
بی دلان را جز به کوی دوست نزهتگاه نیست
دی ز من پرسید کس کز عشق خوشتر زندگی
در زمانه هست؟ گفتم: نیست لا والله نیست
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
یکی گل در این نغز گلزار نیست
که چیننده را زآن دو صد خار نیست
منه دل بر آوای نرم جهان
جهان را چو گفتار، کردار نیست
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
ساقی بیا و درگه میخانه باز کن
مطرب تو نیز پرده‌ی مستانه ساز کن
طرز غزل رها کن و حکمت طراز باش
بشنو ز من حقایق و ترک مجاز کن
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
ای کرده گم طریق عقیق و مقام حیّ
در قید حیرتی که ره ذی سَلَم کجاست
چشم از جهنده برق یمانی مکن فراز
تا آیدت پدید که ورد حشم کجاست
سید احمد پیشاوری (ادیب پیشاوری)
سحر به بوی نسیمت به مژده جان سپرم
اگر امان دهد امشب فراق تا سحرم
چو بگذری قدمی بر دو چشم من بگذار
قیاس کن که منت از شمار خاک درم