از ابرها بپرسید احوال ماه ما را
ای کاش دیده باشد از دور آه ما را
یک ماه با نگاهش شب تا سحر نشستیم
رفت و به خون نشانده حالا نگاه ما را
یک ماه با لبی خشک، افطار گریه کردیم
ای کاش شسته باشد باران گناه ما را
شب های قدر مویش، یلدای عاشقی بود
صبحی نبود ای کاش شام سیاه ما را
در عید فطر چشمش از توبه توبه کردیم
خط هلال ابروش کج کرد راه ماه را
عشقش سپید کرد و معنای تازه ای داد
بخت سیاه ما را عمر تباه ما را