ماه که در منزل محاق بیفتد
بین من و چشم تو فراق بیفتد
ماه، ملاقات گاه هر چه نگاه است
ماه، مبادا که در محاق بیفتد
فال مزن، عشق سرنوشت من و توست
فال، چه جفت افتد و چه طاق بیفتد
آرزوی هیچ تیره بخت نه این است
کآینه ای پاک از رواق بیفتد
ای که ندانی که عشق چیست؟ عجب نیست
صبر بفرما که اتفاق بیفتد