آری چه دیدنی ست در آن لحظه حالشان
آن ها که می خورند از آن می، حلالشان!
وا می شود به شوق حرم سفره های دل
حتی کبوتران زبان بسته بالشان
یک عده با تواند و به ایمان رسیده اند
هم در فراق با تو و هم در وصالشان
ای جان فدای آن که دل و جان فدات کرد
اما نخواست جز نگهی در قبالشان
یک عده نیز مثل من از دور با تواند
در عالم تصور و فکر و خیالشان
ما دور مانده ایم از آن آستان عشق
آن ها که می روند حرم خوش به حالشان...