تو آفتابی و لبخند تو سحرگاه است
برای وصف تو، قله، چقدر کوتاه است
به لطف عشق تو ای جان شیعیان جهان
نفس کشیدن ما «قربةً الی الله» است
چه کرده‌ای که نفس می‌کشد زمان با تو؟
که انعکاس تو صد کهکشان پر از ماه است
وطن همیشه مرید نگاه نافذ توست
که جز نگاه تو هر جاده‌ای به بیراهه‌ست
عبای توست در این برهه مثل کشتی نوح
که در تلاطم دنیا همیشه با ما هست
خیال اهل حرم راحت است این شب‌ها
تو جان ما شدی و زندگی چه دلخواه است