محمدعلی آیتی بروجردی
محمدعلی آیتی بروجردی

سرو و بالای تو و دست دعا جمله بلند


چشم من، بخت تو و روز سفیدند همه
دیده‌ی چرخ کجا دیده چو بخت تو سفید

بخت من، زلف تو و شب همه ظلمانی لیک
کی سکندر ظلماتی چو دو زلف تو بدید؟

محمدعلی آیتی بروجردی

شکوه‌ی من ز چرخ تدویر است 

شمس و مریخ کوکب من و یار
اوست سلطان و من غلام درم

هر چه خواهم وصال او جویم
در نظر بنگرم که دورترم