چارپاره
سمیه زاررع خردمند

پسرم رفت و برنگشته هنوز

پیرزن رفت سمت درب خروج
آسمان حرم کبوتر شد
صحن ها و رواق های حرم
غرق بغض غریب مادر شد

حاجت من پرید از ذهنم
گریه اصلا به من نداد امان
گفتم ای خواهر امام رئوف!
پسرش را دوباره برگردان

مرتضی دانشمند

اما سبیلش...

آمد به خانه
امروز دایی
بردم برایش
یک دانه چایی

مرتضی دانشمند

او همیشه با ماست

مادرم می‌گوید، 
روی ماهش زیباست
گرچه از او دوریم، 
او همیشه با ماست