میرزا یحیی مدرس اصفهانی معروف به بیدآبادی از علما و شعرای پرآوازهی آیینی در سدهی چهاردهم هجری است. او در سال 1254 هـ.ق در کربلا به دنیا آمد و در سال 1349 هـ.ق در سنّ 95 سالگی بدرود حیات گفت.
علوم مقدماتی را در بین النهرین آموخت. سپس همراه خانوادهی خود به اصفهان آمد و در این شهر اقامت کرد. علوم عقلی و نقلی و ادبی و ریاضیات و هیئت و حتی علوم غریبه را در حدّ استادی فراگرفت و سپس به تدریس پرداخت. مدرس از چهرههای شاخص و نام آشنای شعر آیینی در ایران به شمار میرود و دیوان اشعار او بارها چاپ و منتشر شده است. او در شعر «یحیی» تخلص میکرد.1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 1226
اشعار یحی مدرس اصفهانی در سایت شعر حوزه