حاج میرزا محمد ارباب از مراجع تقلید و در شمار فقهای طراز اول حوزهی علمیهی قم به شمار میرفت. در سال 1273 هـ.ق در قم به دنیا آمد. پدرش محمّدتقی بیک قمی، معروف به «ارباب جان بابا» بود و در فنون کشاورزی و حفر قنوات سرآمد زمانهی ناصری بود. از ادبیات فارسی و عربی و مقولههای ریاضی و تاریخی بهرههای فراوان داشت و نمونههایی که از ترسّلات او در دست است، نمایانگر اشرافِ ستودنی او بر مبانی ادبی و نویسندگی است.
در واقعهی جنگ جهانی اول و حضور سپاهیان روس در جای جای ایران از جمله شهر قم، مزاحمتها، ناامنیها و قتل و غارتهایی رخ می داد که تحمل آن بر مردم متدین و غیور قم بسیار دشوار بود. حاج میرزا محمد ارباب که از وجاهت و مقبولیت خاصی در میان مردم این شهر برخوردار بود، طی دیداری که با فرمانده سپاهیان روس صورت داد؛ قراردادی با فرمانده متجاوز روسی منعقد کرد مبنی بر این که سپاهیان روس در خارج شهر مستقر شوند و برای مردم قم ایجاد مزاحمت نکنند و در عوض مایحتاج آنان توسط افراد مشخص و مورد وثوقی در قبال اخذ وجه در اختیار آنان قرار داده شود.
او سرانجام در سال 1341 هـ.ق در سن 68 سالگی بدرود حیات گفت و بدن مطهرش در آرامستان شیخان به خاک سپرده شد. از تألیفات این عالم بزرگوار «اربعین الحسینیه» است که بارها به چاپ رسیده است و با اقبال عاشوراپژوهان مواجه شده است.1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 893
اشعار میرزا محمد ارباب قمی در سایت شعر حوزه