محمدحسین قریب، متخلّص به «ربانی» و معروف به شمس العلماء در سال 1223 هـ.ش (1262 هـ.ق) در روستای گرَکان از توابع اراک به دنیا آمد و در سال 1306 هـ.ش (1345 هـ.ق) در 83 سالگی بدرود حیات گفت.
ربانی از علمای فاضل و مطرح اراک در سدهی چهاردهم هجری است. پس از تحصیل علوم مقدماتی در اراک، رهسپار قم شد و فقه و اصول و تفسیر قرآن کریم را از اساتید بزرگ حوزه آموخت. سه سال نیز در بین النهرین از محضر عالمان آن سامان بهرهمند شد و سپس با اقامتی ده ساله در هند به تدریس و آموزش پرداخت و پس از بازگشت به ایران نیز، به تدریس ادامه داد.
ربانی در سال 1293 هـ.ش (1332 هـ.ق) در حالی که هفتاد سال از عمر خود را سپری کرده بود از طرف وزارت عدلیه به سمت مدعی¬العمومی دیوان عالی تمیز منصوب شد و چندی نیز با سمت مستشاری همان دیوان انجام وظیفه کرد.
از مهمترین تألیفات اوست:
رسالهی مقصدالطالب؛ رسالهی منظوم در علم اصول؛ نورالحدیقة؛ حواشی بر روضه و معالم؛ حواشی بر قاموس؛ لطایف الحکم در سه مجلّد؛ ابداع البدایع؛ رساله در معانی و بیان در دو مجلد؛ تاریخ شعرا؛ تاریخ وهّابی. 1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 1106
اشعار محمدحسین قریب گرکانی در سایت شعر حوزه