ملا عبدالرزاق لاهیجی (متوفی۱۰۷۲ هـ.ق)، متخلص به «فیاض» از حکما و متکلمان شهیر شیعی در سده‌ی یازدهم هجری است.
اگرچه ملا عبدالرزاق در لاهیجان به دنیا آمده ولی به خاطر اقامت طولانی در قم، جهت تحصیل و تکمیل علوم اسلامی و تدریس علوم حکمی و عقلی برخی از مورخان و تذکره‌نگاران او را قمی دانسته‌اند.
فیاض لاهیجی داماد ملاصدرا شیرازی و باجناق ملا محمدمحسن فیض کاشانی است و هر دو تخلص شعری خود را از آن حکیم عالی¬قدر اخذ کرده‌اند.
فیاض در مدرسه‌ی معصومیه‌ی قم به تدریس سرگرم بوده؛ بسیاری از حکمای بزرگ اسلامی در زمره‌ی شاگردان او قرار دارند. حکیم قاضی سعید قمی متخلص به «تنها» و مؤلف اثر ارزشمند « کلید بهشت» و فرزندش میرزا حسن، مؤلف «شمع یقین» از آن جمله‌اند.
از فیاض لاهیجی آثار گران¬سنگی بر جای مانده که از مهم ترین آن هاست:
گوهر مراد: در اثبات اصول عقاید از راه استدلال و ارائه‌ی براهین عقلی.
سرمایه‌ی ایمان: که منتخب «گوهر مراد» است؛ به زبان فارسی.
شوارق الالهام: شرحی است ناتمام بر «تجریدالکلام» تألیف خواجه نصیرالدین طوسی به زبان عربی.
کلیات طیبه: در این اثر فیاض لاهیجی آراء میرداماد و شاگرد مشهورش ملاصدرا را در مسأله ی «اصالت وجود و ماهیت» مورد بررسی قرار داده؛ در مقام داور علمی به قضاوت نشسته است.
شرح الهیاکل: در شرح «هیاکل النور» شیخ سهروردی در حکمت اشراق.
شرح فارسی او بر «فصوص الحکم» از آثار معروف و برگزیده‌ی محیی الدین عربی.
دیوان اشعار او در مناقب و فضائل حضرات معصومین علیهم السلام بارها به چاپ رسیده است. تعداد ابیات منظوم او را از چهار هزار بیت تا دوازده هزار بیت برشمرده اند.
سبک شعری فیاض، سبک اصفهانی معروف به سبک هندی است و طبع وقّاد و نکته-یاب او مضامین رنگین و مفاهیم دلنشینی را رصد کرده است و به تصویر کشیده است.
نمونه اشعار عبدالرزاق لاهیجی در سایت شعر حوزه