شیخ علی اصغر بروجردی متخلّص به «نیّر» از علمای مشهور بروجرد در سدهی سیزدهم هجری است. در سال 1231 هـ.ق در بروجرد به دنیا آمد و پس از فراگیری علوم مقدماتی در زادگاه خود، رهسپار عتبات شد و در آنجا از محضر بزرگان و مراجع نامداری چون مؤلّف جواهرالکلام، شیخ حسین کاشف الغطاء و شیخ محمد کاشف-الغطاء بهرههای فراوانی برد. سپس عازم تهران شد و به ارشاد طالبان و تدریس متون حوزوی پرداخت.
از قراین استفاده میشود که تا ماه صفر سال 1275 هـ.ق در قید حیات بوده است و در آن هنگام 44 سال داشته است.
مؤلّف تذکرهی «سخنوران بروجرد» دربارهی او مینویسد:
«شیخ علی اصغر بن اکبر بروجردی متخلص به نیّر از علماء جامع و معروف بروجرد در قرن سیزدهم هجری است...».
در فهرست کتابخانه ی آستان قدس رضوی مینویسد:
«شیخ علی اصغر بروجردی متخلص به نیّر متولد در سال (1231) صاحب تألیفات متعدد از علماء جامع تهران است. در بروجرد نزد میرزا علی نقی طباطبایی بروجردی و حاج ملا اسدالله بروجردی تلمُّذ نموده و در کربلا خدمت صاحب ضوابط الاصول و در نجف خدمت صاحب جواهرالکلام و شیخ حسن کاشف¬الغطاء و شیخ محمد کاشف الغطاء استفاضه نموده است.
او صاحب کتاب نورالانوار است که به خط محمدحسین شیرازی متخلص به «غمگین» در ماه صفر سال (1275) چاپ شده و مؤلف در آن تاریخ زنده بوده است.
از تألیفات دیگر او کتاب ضیاء النور در امثله، معارف و قصص و حکایات عوارض اهل حقایق و دقایق به طریق منظومهی مثنوی که تخمیناً شش هزار بیت است».
در بیان حدیث «کُنتُ کَنزاً مَخفیّا» گوید:
خواست حقّ خویش را افشا کند
تا درون هر وجودی جا کند
نی شود محلول، نی حال و محل
ذات حق باشد اجل مِن اَن تحلّ
بلکه چون میخواست از فرط ظهور
ضوء «کَنزاً مَخفیاً » آرد به نور
جمله موجودات از کَتمِ عدم
در وجود آورد بیذات و قِدم
جابه¬جا هر چیز را در جای خویش
چید و پیدا کرد نقشی غیر پیش
نور احمد کرد موجود ابتدا
مُنْتَهَی الموجود باشد مبتدا...
خلق کرد از قدرت خود خلقتی
تا به خلق خود نماید قدرتی
بعد از آن آورد خلق تازهای
کاو نگنجد در حد و اندازهای
بعد از آن آورد افلاک و نجوم
عرض و فرشِ قبضهی خاک از تخوم1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. صص 725-723