شیخ عبدالحسین وکیلی قمی متخلّص به «آهی» از علمای نام آشنای حوزهی علمیه ی قم بود که در سال 1285 هـ.ش در این شهر به دنیا آمد و در سال 1365 هـ.ش در سنّ هشتاد سالگی بدرود حیات گفت و پیکرش در صحن امامزاده علی بن جعفر علیهماالسلام به خاک سپرده شد.
او مراحل مقدماتی و عالی دروس حوزوی را پشت سر گذاشت و در درس خارج مراجع عظام شرکت میجست. وکیلی با ادبیات عرب و فارسی کاملاً آشنا بود و آثار منظومی در هر دو زبان از خود به یادگار گذاشته:
منظومهی «لئالی الفقهاء»؛ «لوح و القلم»؛ «تخمیس الکواکب الدّریّة فی مدح خَیرالبَریّة» که به چاپ رسیده و دیوان اشعار فارسی حاوی 1500 بیت در مدایح و مراثی خاندان نبوت و طهارت علیهمالسلام که هنوز چاپ نشده است. 1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 1040
اشعار شیخ عبدالحسین وکیلی قمی در سایت شعر حوزه