شیخ عبدالحسین، شیخ الاسلام عاملی متخلص به «بهایی» است و نسب او به شیخ بهایی میرسد. او در زادگاه خود دزفول به تحصیل پرداخت و از محضر پدرش شیخ ابوالقاسم شیخالاسلام استفاده کرد.
مدتی در تهران به سر برد و پس از درگذشت پدرش رهسپار نجف اشرف شد و از افاضات علمی مراجع نامداری همانند آخوند خراسانی و آقا ضیاء عراقی بهرهها برد و به درجهی اجتهاد نائل آمد. سرانجام در سال 1313 هـ.ش بدرود حیات گفت و در مقبرهی خانوادگی خود، در جوار بقعهی نورانی محمدبن جعفر علیهماالسلام به خاک سپرده شد.
دیوان شیخ الاسلام که حاوی دو هزار بیت است به وسیله ی برادرزادهاش شیخ مصطفی عاملی با عنوان «دیوان بهاءالدینی» در سال 1363 چاپ و منتشر شد.
از دیگر تألیفات اوست:
منظومهی دُرّةالفردیّه در علم اصول و علوم عقلی؛ منظومهای در مباحث الفاظ اصول؛ حاشیهای بر کفایةالاصول در سه مجلد؛ فقه استدلالی به زبان عربی؛ کتاب الصلوة و چند رسالهی دیگر. 1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 1031
اشعار شیخ عبدالحسین شیخ الاسلام عاملی در سایت شعر حوزه