حاج سید علی مجتهد کازرونی متخلص به «رحمت» از عرفای وارسته و از حکمای از بند هوا رسته، در سال 1240 هـ.ش در کازرونِ استان فارس به دنیا آمد. پدرش حاج سید عباس مجتهد معروف به «حاج مجتهد» از علمای سرشناس کازرون به شمار میرفت.
رحمت در هفت سالگی به همراه افراد خانواده رهسپار شیراز شد و در یکی از مکتبهای آن شهر به فراگیری قرآن و علوم مقدماتی پرداخت. در سفر دیگری که در سیزده سالگی و پس از درگذشت پدرش به شیراز داشت، در مدرسهی آقا باباخان شیراز اقامت کرد و به مدت دوازده سال به تکمیل علوم اسلامی اشتغال یافت.
او علوم نقلی و عقلی را از محضر بزرگانی همچون: سید محمدعلی کازرونی، شیخ احمد شانه ساز و شیخ محمدحسین مجتهد آموخت و در کنار تحصیل به تدریس نیز پرداخت و برای طلاب فاضل و با استعداد شیراز در مدرسهی مقیمیّه و منزل شخصی خود به صورت خصوصی، اسفار ملاصدرا و فصوص الحکم محیی الدین عربی را تدریس میکرد.
او سفری هم به عتبات داشت و در آنجا از مرجع عالی قدر شیعه: آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و دیگران فیضهای وافر برد. در سال 1315 هـ.ش به زادگاهش کازرون بازگشت و چون محیط شهر را با روحیات خود سازگار ندید به شیراز رفت و در آنجا به امامت جماعت، تدریس و ارشاد سرگرم شد.
رحمت، در امور سیاسی نیز ورودی آگاهانه داشت و با مشروطه خواهان همراهی می کرد. هم چنین در قلمرو شعر و ادب نیز استعدادی سرشار داشت و دیوان اشعارش در سال 1336 هـ.ش با مقدمهی آقای علی نقی بهروزی چاپ و منتشر شد.
سرانجام در سال 1303 هـ.ش در 63 سالگی بدرود حیات گفت و در ایوان شمالی تکیهی حافظیّه ی شیراز آرمید.1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 836
اشعار سیدعلی مجتهد کازرونی در سایت شعر حوزه