سید محمدباقر سجادی معروف به رکن الاسلام، متخلص به «حیرت» از علمای مبارز و روشن فکر شهر سنندج در سدهی چهاردهم هجری است که در ادبیات فارسی و عربی صاحبنظر بوده است. او در سال 1294 هـ.ق (1253 هـ.ش) در شهر سنندج به دنیا آمد و در سال 1382 هـ.ق (1341 هـ.ش) در 88 سالگی بدرود حیات گفت و در زادگاه خود در آرامستان شیخان آرمید.
«حیرت» از سادات روستای کلجی اورمان است که نَسَب آنان به امام زین العابدین و سیدالساجدین علیهالسلام می رسد؛ به همین جهت نام خانوادگیِ «سجادی» را برای خود انتخاب کردهاند. پدر «حیرت»، سید محمدسعید سجادی متخلص به «حافی» از فضلا و ادبای مطرح سننج بوده است.
«حیرت» از پیش قراولان فرهنگ جدید در کردستان بوده؛ در سال 1328 هـ.ق از طرف وزارت معارف آن روزگار به ریاست ادارهی معارف سنندج منصوب میگردد و نظارت بر مدارس کلدانیان و کلیمیان کردستان نیز برعهدهی او گذاشته میشود. او با تأسیس دو مدرسهی «احمدیّه» و «اتّحاد» در سنندج در اعتلای سطح فرهنگ عمومی آن سامان کوشید.
«حیرت» به خاطر فعالیتهای اجتماعی، در اوایل سلطنت پهلوی به همدان تبعید شد ولی پس از گذشت مدتی در سال 1311 هـ.ش به سنندج بازگشت و به تدریس ادبیات فارسی و عربی در دبیرستانهای سنندج از جمله دبیرستان شاهپور پرداخت. او به خاطر فضل و دانشی که داشت مورد توجه شخصیتهای علمی هم روزگار خود قرار گرفت.
حیرت با زبان فرانسه نیز آشنا بود و از زمرهی استادان بنام خوشنویسی در کردستان به شمار میفت. کتاب «گلزار شاعران کردستان» که توسط فرزند او سید عبدالحمید حیرت سجادی تألیف شده مورد اقبال اهل قلم و اصحاب شعر و ادب قرار گرفته است.1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 991
اشعار سید محمدباقر سجادی در سایت شعر حوزه