سید بهاءالدین رضوی خوانساری متخلص به «جهدی» فرزند میر سید محمد رضوی متخلص به «فنایی» است. او از علمای مشهور سدهی اخیر به شمار میرود. در قم و نجف، تحصیلات مرسوم حوزوی را به پایان رساند و از محضر پدربزرگوار خود و نیز بزرگانی چون، حاج سید صدرالدین کوپایی، حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی و سید ابوالحسن اصفهانی، استفادههای شایانی برد و به درجهی اجتهاد نائل آمد.
او از طرف مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی مرجع تقلید شیعیان مأموریت یافت تا به عنوان تبلیغ به کشورهای آفریقایی و عربستان عزیمت نماید. وی علاوه بر زبان عربی، به زبانهای انگلیسی و فرانسه و آلمانی نیز آشنایی داشته است. از تاریخ تولد و فوت او اطلاعی در دست نیست.
جهدی خوانساری در سرودن شعر از طبعی روان برخوردار بوده است. رباعیات زیر به عنوان نمونهی اشعار «جهدی» نقل میشود. وی دارای دیوان شعر بوده، به رباعی سرایی علاقهی و افری داشته است.1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 943
اشعار سید بهاءالدین رضوی خوانساری در سایت شعر حوزه