علامه شیخ محمدحسین غروی اصفهانی معروف به «کمپانی» و متخلص به «مفتقر» از اکابر علمای شیعی در سدهی چهاردهم هجری است. فقه و اصول را از محضر سید محمد فشارکی، آخوند ملا محمد کاظم خراسانی و آقا رضا همدانی و بزرگان دیگر آموخت. او را جامع فروع، اصول، معقول، منقول، حدیث، عرفان، تفسیر، کلام، حکمت، تاریخ و اخلاق دانستهاند. در فلسفه نیز دستی به تمام داشته، علوم فلسفی را در محضر حاج میرزا محمدباقر اصطهباناتی آموخته است.
این شخصیت بزرگوار و مرجع بزرگ دینی شیعیان در ادبیات عرب و فارسی نیز مطالعات بسیاری داشته است. سرودههای او به این دو زبان، در شمار آثار فاخرند. از ایشان 22 جلد تألیف بر جای مانده است. مراجع بنام و متأخر شیعه غالباً از محضر پر فیض او خوشه چینی ها کردهاند. او سرانجام پس از عمری مجاهده در راه نشر و اعتلای مذهب شیعی در سال 1361 هـ.ق در نجف اشرف بدرود حیات گفت.
مزار این مرجع بزرگوار که در جوار مرقد استاد بزرگوارش آخوند ملا محمدکاظم خراسانی است، در بقعهای کنار در ورودی آستان مقدس علوی قرار دارد و زیارتگاه اهل معرفت است.
دیوان اشعار فارسی او بارها به چاپ رسیده است. نسخهای از این دیوان نیز با مقابله، تصحیح و تعليقات نگارندهی این سطور بارها تجدید چاپ شده، در اختیار شيفتگان شعر ولایی قرار دارد. 1
1. رواق اشراق (تذکره شاعران حوزوی), محمدعلی مجاهدی، جلد دو. ص 1063
اشعار آیت الله غروی اصفهانی در سایت شعر حوزه