و رستاخیز تو از چشم دنیا خواب خواهد برد
شب تشویش را آن نور عالمتاب خواهد برد
بتاب ای فجر صادق! روشنی‌بخش حقایق باش
وگرنه دین ما را جعفر کذّاب خواهد برد
رسیده سامری با صوت سحرانگیز دقّ‌الباب...
اگر دل دل کنیم ایمانمان را «باب» خواهد برد
تویی تنها تو باب‌اللّه و وجه‌اللّه و سرّاللّه
کدامین مدّعی سهمی از این القاب خواهد برد؟!
کسی که رو بگرداند از آن لبخند، خواهد باخت
کسی که از نگاهت می‌شود سیراب، خواهد برد
نگاهت نغمۀ باران، نگاهت چشمۀ ایمان
نگاهت خستگی‌ها را از این مرداب خواهد برد
جهان در انتظار آن نماز جمعه در اقصاست
قنوت روح‌بخش تو دل از محراب خواهد برد
::
غزل را تا زدم، دادم به دست رود؛ می‌دانم
که این لب‌تشنه را تا خیمۀ او آب خواهد برد