اختصاص بخشی از زمان جلسه به پند و اندرز و موعظه، امر جدیدی نیست، بلکه سنت حسنهای است که متأسفانه در سالهای اخیر بهشدت مورد بیمهری و غفلت قرار گرفته است. شعر اخلاقی که از آن با نام «شعر تعلیمی» نیز یاد میشود، دارای پیشینهای بسیار مفصل در ادبیات فارسی است و شاعران بزرگی به بیان معارف و حکمتها در قالب شعر پرداختهاند.
در گذشتهای نهچندان دور، پندخوانی یکی از بخشهای ثابت محافل مذهبی بوده است و همین اشعار سالهای سال در جلسات قرائت شده و مورد اقبال ویژۀ مخاطبان بوده است. اما متأسفانه با وجود تأکیدهای فراوان رهبر معظم انقلاب، هنوز این سنت حسنه به طور کامل احیا نشده است و در بسیاری از محافل و هیأتهای مذهبی، این بخش جایگاه حقیقی خود را نیافته است.
کتاب حدیث حُسن (400 رباعی الهام یافته از احادیث نورانی اهلبیت) قدمی کوچک است در راستای احیاء این سنت مهم و فراموش شده.